Metal Gear Solid 3: Snake Eater - Opinie

[Sandinista]

Muszę jeszcze opanować ogłuszanie i inne bardziej wyszukane chwyty

W gruncie rzeczy tylko kilka chwytów jest naprawdę przydatnych, właściwie prócz duszenia, podrzynania gardła czy przesłuchiwania nie korzystałem z pozostałych ruchów związanych z walką. Graj, graj, a przeżyjesz jedną z piękniejszych historii w gierkach

[Kraszu]

Muszę jeszcze opanować ogłuszanie i inne bardziej wyszukane chwyty, bo jakoś mi nie do końca wychodziły przy moście.

Chyba za bardzo wsiąkłem w przygodówki/gry akcji/slashery/shootery, bo ilekroć miałem okazję na dobre pozbyć się przeciwnika, to czym prędzej to czyniłem. W lokacji w mostem zrzuciłem wszystkich pałętających się strażników do wody. Moją ulubioną akcją było również uśpienie delikwenta za pomocą pistoletu na strzałki, a następnie zaciągnięcie go w szuwary, czy inny zakamarek, gdzie kolo dostawał kulkę w łepek z amunicji ostrej. Ewentualnie dzieła dopełniałem "scyzorykiem".

Potwierdzam słowa Sandiego. MGS3 to epicka przygoda głęboko zapadająca w pamięć. O minusach tej produkcji więcej rozwodził się nie będę, bo ostatecznie bledną one w zestawieniu z odczuwalnym, ambitnym rozmachem.

[piotros]

Po przerwie na Silent Hill 2 wróciłem dzisiaj do grania i trochę pograłem, ale zaciąłem się w jednym momencie.
Doszedłem po spotkaniu z Evą do jeziorka z krokodylami i mam się udać na północ, co uczyniłem. Po dłuższym błądzeniu odnalazłem drzewko, na które się wspiąłem, a potem po linie doszedłem do środkowej małej wysepki i potem utknąłem, bo nie wiem co dalej zrobić... oba wyjścia z jeziorka są zablokowane drutem kolczastym pod prądem.
Możliwe, że trzeba gdzieś wyłączyć prąd, bo kable zwisają przy drzewie, ale nie wiem jak to zrobić...
Macie jakiś pomysł, podpowiedź co dalej? Wieczorkiem pokombinuję dalej i może sam wpadnę na wyjście z sytuacji...

[Sandinista]

Włącz sobie termiczne gogle jeśli posiadasz i porozglądaj się po którymś z płotków - w obu jest gdzieś dziura, przez którą możesz przeczołgać się bądź przeskoczyć. Wiąże się to z ryzykiem porażenia jeśli dotkniesz drutu, dlatego wcześniej odszukaj na początku płota charakterystyczną, podłużną płytkę. Strzel w nią, a wyłączysz zasilanie i bez obaw o popieszczenie przejdziesz dalej :)

[piotros]

--- 04-06-2013, 12:54 ---

Włącz sobie termiczne gogle jeśli posiadasz i porozglądaj się po którymś z płotków - w obu jest gdzieś dziura, przez którą możesz przeczołgać się bądź przeskoczyć. Wiąże się to z ryzykiem porażenia jeśli dotkniesz drutu, dlatego wcześniej odszukaj na początku płota charakterystyczną, podłużną płytkę. Strzel w nią, a wyłączysz zasilanie i bez obaw o popieszczenie przejdziesz dalej

Gogli nie udało mi się wcześniej znaleźć, ale patent ze strzałem w płytkę pomógł... Dzięki Tobie doszedłem wczoraj do kolejnej już walki z Ocelotem, a potem z The Pain.

--- 06-06-2013 ---
Gogle znalezione, The Fear pokonany, ale wczoraj poległem na walce z The End'em... Musi mnie jakoś z tyłu zachodzić i jednym strzałem usypia, a potem budzę się w więzieniu...

[Kraszu]

Walka z The End była w moim przypadku tą najdłuższą. Tutaj trzeba uzbroić się w cierpliwość. Jeden raz po kilkunastu minutach niezbyt efektywnej walki z mojej strony również poległem i obudziłem się w więzieniu. Nie wiedziałem wówczas co tak na dobrą sprawę się stało i dlaczego przegrałem. Dzieje się tak w momencie, w którym boss zbije pasek staminy Snake’a (nie jestem tego pewien)?

[piotros]

Walka z The End była w moim przypadku tą najdłuższą. Tutaj trzeba uzbroić się w cierpliwość. [..] Dzieje się tak w momencie, w którym boss zbije pasek staminy Snake’a (nie jestem tego pewien)?

Oj tak... cierpliwość... Muszę znaleźć na spokojnie trochę czasu, żeby go przejść. A z tą staminą, to faktycznie chyba tak jest, bo jak nie mogłem przejść, to sobie poczytałem, że i on i Snake jest podatny bardzo na spadającą staminę... Jest to w sumie pierwszy moment, gdzie tak często się pożywiam. Wcześniej nie odczuwałem tego aż tak bardzo, a tutaj...

[Sandinista]

że i on i Snake jest podatny bardzo na spadającą staminę...

Jeśli podczas walki z The End dziadek Cię ustrzeli, wejdź sobie w menu i sprawdź czy nie masz w ciele pocisku. Jeśli tak, to wyciągnij go, gdyż pozostawienie go powoduje szybszy spadek staminy. Sam się dziwiłem za pierwszym razem dlaczego tak szybko ucieka mi ten pasek. Czasem też przechodząc przez mokradła do ciała przylepiają się pijawki.

[piotros]

--- 10-06-2013, 17:15 ---

[..]Jeśli podczas walki z The End dziadek Cię ustrzeli, wejdź sobie w menu i sprawdź czy nie masz w ciele pocisku. Jeśli tak, to wyciągnij go, gdyż pozostawienie go powoduje szybszy spadek staminy. Sam się dziwiłem za pierwszym razem dlaczego tak szybko ucieka mi ten pasek. Czasem też przechodząc przez mokradła do ciała przylepiają się pijawki.

No i faktycznie miałem pociski w sobie i po ich wyjęciu aż tak szybko stamina nie spada. Dzisiaj się zmogłem i udało mi się pokonać The End'a...
Jak już wpadłem na skuteczny sposób, to poszło szybko. W końcu wieczorem będę mógł kontynuować dalszą wędrówkę...
Z pijawkami już wcześniej nauczyłem się rozprawiać, a przy tej walce jakoś zapomniałem o leczeniu...

--- DODANE 17.06.2013 ---
Wczorajszy dzień i wieczór spędziłem na kończeniu MGS3 i udało się! W okolicach północy obejrzałem końcowe napisy.
Jak sobie policzyłem, to grałem w nią miesiąc. Zacząłem 17 maja, a skończyłem 16 czerwca. Przejście zajęło mi 23g 09m 02s i zdobyłem tytuł Pantery.
Fabuła gry fajna. Eva niczego sobie, a zakończenie fabuły pokręcone.
Według mnie najbardziej pokręcona była walka z The Sorrow. Twórcy mieli niezły pomysł.
Gra w porównaniu do MGS2 też ma dużo przerywników filmowych, tylko że tutaj możemy czasami wcisnąć R1, żeby zobaczyć dodatkowe rzeczy.
W sumie gra niczego sobie, ale jakoś tak mnie nie poruszyła jak poprzednie części.
Gra ma fajne patenty ze skradaniem, kamuflażem, jedzeniem, leczeniem, CQC, ale może tego wszystkiego było za dużo?
Teraz chyba sobie odpocznę od MGS i pogram w coś innego, tylko na co się zdecydować...

[Kraszu]

Wykręciłeś podobne statystyki do moich. Ponadto również dłuższy czas szarpałem w MGS3. Grę pozytywnie oceniam z perspektywy czasu. Może na jesieni zabiorę się za nią ponownie. Z pewnością za drugim razem czerpałbym większą satysfakcję z rozgrywki. W porównaniu z poprzednimi częściami nie spodobała mi się konieczność grzebania w menu pauzy. Po jakimś czasie leczenie staje się irytujące i uciążliwe. Ustawianie podręcznego ekwipunku jest z lekka bezsensowne (i tak wszystko jest dostępne - kwestia realizmu zatem odpada, więc po co ta przeszkadzajka?). Te kwestie momentami wybijały mnie z rytmu grania.

Reasumując - W MGS oraz MGS2 grało mi się o wiele lepiej/płynniej. MGS3 z kolei jest najbardziej epicką częścią ze znakomitymi postaciami. Mój faworyt to młodociany kozaczek Ocelot. Uwielbiałem wstawki filmowe z nim w roli głównej.