Rayman - Opinie

[Yohokaru]

Temat ten będzie poświęcony jednej z pierwszych, a zarazem najwybitniejszych platformówek na PS1. Mowa oczywiście o Raymanie.

Chęć na spróbowanie tytułu ogarnęła mnie w momencie krótkiej gry w Rayman Origins u znajomego. Tytuł bardzo mi się spodobał, dlatego postanowiłem zakosztować pierwowzoru.

Fabuła gry jest banalna, ale stanowi fundamenty dla wyczynów Raymana na poziomach. Pewnego nieszczęśliwego dnia, Pan Zły ukradł Wielki Proton przez co elektrony zaczęły się dziwnie zachowywać, a w świecie pojawiły się kreatury, które uwięziły wyżej wspomniane elektrony. My wcielamy się w Raymana, który to ma za zadanie uwolnić te istoty i pokonać Pana Złego.

Gra jest śliczną, kolorową platformówką 2D. Wydawać by się mogło, że nie ma lepszej gry na odprężenie... No i z początku tak było, skakałem sobie, hasałem zbierając niebieskie kulki (100 kulek=extra życie) uwalniając kolejne elektrony i eliminując pojawiających się przeciwników odblokowaną chwilkę wcześniej piąchą. Ale zaczął się ujawniać backtracking po odblokowaniu umiejętności chwytania się, a poziomy robią się coraz trudniejsze. Obecnie mam 12% gry zaliczone, dwa życia i 0 możliwości kontynuacji gry (a każdy level składa się z 2-3 segmentów, które trzeba ukończyć, by móc wrócić do mapy świata i zapisać grę). Narazie spotkałem tylko jednego bossa i nie był on zbytnio trudny, ale z pewnością później będzie gorzej. Jednak pomimo wyśrubowanego poziomu trudności jestem grą oczarowany i tak łatwo się nie poddam.

A czy Wy graliście w pierwszego Raymana? Mieliście z nim jakąś styczność? Jeśli tak, to zapraszam do dyskusji w temacie

------------------------------------------------------------------------------------------------------

EDIT: 11.11.2012

Po długich bataliach w dżungli z własną wytrzymałością i bossem udało mi się ukończyć pierwszy świat gry. Udało mi się jednak zrobić to dopiero po tym jak zacząłem grę ponownie i przetrzepałem wszystkie lokacje w poszukiwaniu dodatkowych żyć. A sposoby na ich zdobycie są trzy. Pierwszy z nich, zebranie 100 lumów, ciężkie, gdyż po utracie życia uzbierane lumy przepadają. Znalezienie ukrytego na mapie życia jest już o wiele łatwiejsze. Jednakże w grze można znaleźć w wielu miejscach "Pana Kapelusza", który za jedyne 10 lumów da nam możliwość uruchomienia minigry polegającej na szybkim zbieraniu lumów skacząc na platformy. Nagrodą za zebranie wszystkich przed upływem czasu jest oczywiście dodatkowe życie. Tym oto sposobem pod koniec świata miałem grubo ponad 10 żyć na koncie. Walka z bossem była ciekawa. Po każdym uderzeniu ten bombardował mnie kamieniami na różne sposoby, jednak ja się nie poddawałem. Efektem było ukończenie pierwszego świata i grubo ponad 20% gry zaliczone.

Świat muzyczny to już wypływ fantazji twórców gry. Ukończyłem z trudem dopiero dwa jego segmenty, a już wiem że po grze mogę się spodziewać wszystkiego. Przykładowo po wskoczeniu z stałej platformy na chmurę, nagle na tej stałej pojawił się bęben-trampolina prowadzący do ukrytej klatki z elektronami. Podobały mi się też szybkie poziomy, w których co chwilę trzeba było się wystrzegać kolców umilając sobie zbieraniem kolejnych lumów. Przez poprzednie incydenty, cały czas w grze rozglądam się, czy przypadkiem zabicie danego oponenta, wskoczenie na tą platformę czy wyzbieranie lumów poustawianych w trakcie spadania nie odkryje jakiejś lokacji. Rayman w tej chwili obrazuje mi się jako wspaniała platformówka i gra pełna ukrytych smaczków i tajemnic.

[Draco]

W moim odczuciu Rayman był bardziej popularny na PC. Być może jest to spowodowane tym, że w czasach jego świetności do grania wykorzystywałem głównie blaszaka. Niestety nawet na PC Rayman nie przypadł mi za bardzo do gustu, widocznie nie jestem jakimś ogromnym fanem platformówek. Zawsze wydawało mi się, że trochę dziwnie steruje się głównym bohaterem. Pisząc że Rayman jest najpopularniejszą platformówką na PS1 Yoho chyba trochę przesadził. Może i jest to bardzo dobra gra jednak umieścił bym ją w kategorii gier niedocenianych, pozostawiając jednak na podium takich gigantów jak Crash czy Spyro.

[Yohokaru]

Pisząc że Rayman jest najpopularniejszą platformówką na PS1 Yoho chyba trochę przesadził.

Nie napisałem nic o popularności Raymana. Stwierdziłem po zapoznaniu z grą i wciągnięciu się, że Rayman musi zostać zaliczony przeze mnie do kanonu platformówek wybitnych, zwłaszcza, że jest jednym z ostatnich reprezentantów platformówek 2D.

[Filip_Rataj08]

Ja mam Raymana w wersji Platinum, gra fajna lecz nie jestem fanem platformówek ( jestem fanem piłki nożnej ) czasem siostra sobie pogra, tata kupił mi ją za ( Uwaga!!!Mega Okazja!!! ) 10 zł. Gra ma fajny klimat, najbardziej wg. mnie śmieszne jest jak Rayman wali takimi wielkimi ( chyba fioletowymi ) kulami. Niestety nie mam czasu, szykuję się na szkolny turniej w Fifa 12 więc gram w gry z tej kategorii ( w pierwszej edycji 8 miejsce )

[Yohokaru]

tata kupił mi ją za ( Uwaga!!!Mega Okazja!!! ) 10 zł.

No to rzeczywiście tanio wyszło, ostatnio na allegro widywałem po 35 - 40 zł.

Pierwszy Rayman okazał się swego czasu wyzwaniem na tyle ciężkim, że gra zaskarbiła sobie tytuł najtrudniejszej platformówki w moim prywatnym rankingu. Przez pierwsze etapy idzie jakoś przerbnąć, ale im dalej w las, tym ciężej myśleć o 100% oraz o dużej ilości żyć. Ja spasowałem w połowie drugiego świata, zabrakło mi cierpliwości do jednoczesnego odkrywania wszystkich smaczków i uważania na każdą przeszkodę w poziomach. Denerwowała także mała ilość punktów kontrolnych oraz późniejsze zniknięcie przerw pomiędzy poziomami na zapis gry (pojawiały się potem tylko pomiędzy światami). Bardzo podobał mi się system zapisu hasłami, dzięki czemu mogłem łatwo "przenosić" zapisy pomiędzy PSP i emulatorem na PC.

[Filip_Rataj08]

tata kupił mi ją za ( Uwaga!!!Mega Okazja!!! ) 10 zł.

No to rzeczywiście tanio wyszło, ostatnio na allegro widywałem po 35 - 40 zł.

Do tego oryginalne pudełko i książeczka, płyta w wersji Platinum i pomyśleć ze tata kupił mi to bez mojej wiedzy

[1903]

Rayman był bardzo zachwalaną grą przez wielu fanów gatunku, sam oczywiście sprawdziłem tą grę. Dobre lata temu posiadałem drugą część Raymana, gra delikatnie mówiąc, nie zafascynowała mnie, wręcz zawiodła. Sama postać Raymana mnie odrzucała, jakoś nie przypadła mi do gustu. Dźwięki zawarte w grze były dla mnie bardzo smętne, nieprzyjemne, świat także nie spodobał mi się, kolory były nieprzyjemne dla oczu. Model poruszania postaci też wybitny nie był, mogę powiedzieć, iż nawet był bardzo ograniczony. Ogólnie rzecz biorąc, niewiele pamiętam z tego tytułu, jednakże nie skradł mojego serca. Może nie mój gust, także tyle ode mnie.