Opinie o Project: Snowblind

[Kratos]

Project: Snowblind to wydany w roku bodajże 2005 FPS, który miał być początkowo kolejną częścią serii Deus Ex, a skończyło się na tym, że wyrobił sobie swoją markę. Jest to futurystyczna strzelanka z akcją osadzoną 50 lat do przodu w Hong Kongu, gdzie wybucha coś w rodzaju wojny domowej. Jako dzielny żołnierz amerykański musimy oczywiście wyzwolić ciemiężony lud. Na samym początku - nasz bohater Frost zostaje ciężko ranny. Na całe szczęście zdobycza techniki tamtych czasów pozwalają mu przeżyć, a on sam zostaje wyposażony w możliwie najbardziej zaawansowany sprzęt.

Dopiero zacząłem grę, ale już mi się spodobała. Przede wszystkim za sprawą lekkiej rozgrywki, jeżeli mogę to tak ująć. Celowanie w przeciwników, poruszanie się czy skakanie odbywa się super płynnie, a jak komuś nie pasują defaultowe ustawienia to może je spersonalizować pod siebie w każdej chwili z poziomu menu. Wrogów jest naprawdę dużo i co do zasady nie są głupi. Jeżeli prujemy do nich z działka to szybko lokalizują nasze położenie i próbują się nas pozbyć. Czasami naszymi wrogami jest coś większego kalibru typu robociki czy nawet sporadycznie czołg. Samemu można również wsiąść za stery opancerzonych pojazdów (do tej pory zauważyłem ich 2 rodzaje), a jazda nimi to czysta zabawa. Wszystko ma swoją drugą stronę, a pojazdy te swoją odporność, którą możemy śledzić za pomocą paska na ekranie. Po jego wyniszczeniu pojazd wybucha.

Bajerów jest spora ilość typu kilkusekundowa osłona przed kulami czy spowolnienie, ale przyznam, że rzadko ich używam. Wolę tradycyjny karabin czy shotguna. I tu mała niespodzianka, bo w czasie tego krótkiego czasu spędzonego z grą w pewnym momencie czułem się jak w survival-horrorze, bo zabrakło mi naboi do tych bardziej śmiercionośnych broni. Przeciwnicy kładą się bardzo ładnie i zazwyczaj trzeba w nich wpakować kilka kulek, żeby tego dokonać. Co do poziomu trudności to zaś jest tylko 1 narzucony z góry i na razie mi to nie przeszkadza. Apteczek jest sporo, ale niestety nie można ich nosić ze sobą. Albo uzupełniasz zdrowie (nawet jak brakuje ci do pełni szczęścia dosłownie ciut) albo ją zostawiasz.

Grał ktoś czy gra? Jakby co to Project: Snowblind wyszedł również na Xboxa i PC.

Mała próbka gameplaya dla niezdecydowanych (nie mojego):

EDIT: Krótka ta gra i dosyć łatwa. Niestety kolejna ofiara jednego narzuconego poziomu trudności. Jeszcze przez przypadek pomyślę, że jestem dobrym graczem ;) W miarę postępów w grze arsenał jeszcze się powiększa - nowe rodzaje granatów, ciekawe bronie czy umiejętności. Co ciekawe opłaca się, a nawet trzeba zbierać wszystkie bronie, bo raz że nie ma ograniczeń co do ilości spluw, które możemy mieć a dwa, że po prostu często może zabraknąć nam naboi do naszej ulubionej broni. Wszystko to jest ciekawe, ale niestety z racji krótkiego czasu gry nie ma zwyczajnie kiedy tego wszystkiego wypróbować.

Przeciwników jest masa i na ten element nie ma co narzekać. Pod koniec są nawet dziwadła, które potrafią wtopić się w otoczenie i być chwilę niewidocznym czy mieć osłonę przeciw kulkom, czyli de facto te same umiejętności, które my mamy.

W Project: Snowblind grało mi się naprawdę przyjemnie, może nawet za przyjemnie. To nie jest na pewno pozycja dla hardkorowców, bo ci szybko zniechęcą się niezbyt wygórowanym poziomem (normalnie pewnie podchodziłby pod najniższy - odpowiednik easy). Gra lekka, łatwa i przyjemna.