Timesplitters (seria)

[Draco]

Seria strzelanek która swój początek i jak dotąd koniec miała na Playstation 2. Wydano trzy świetne części. Dość powiedzieć że Timesplitters 2 otrzymało ocenę 10/10 od oficjalnego Playstation Magazine.

Timesplitters jest serią genialnych FPSów których wartka akcja przeplata się ze świetną fabułą (głównie w części 3). Zapraszam do dyskusji wszystkich którzy mieli styczność z tą gra lub chcieli by zagrać.

[Kraszu]

Swego czasu zainteresowała mnie ta seria, bo spodobał mi się gameplay podpatrzony na jakimś filmiku. Zawsze jednak wygrywał jakiś teoretycznie lepszy FPS i tak do tej pory nie zagrałem w żadną część Timesplitters. Gry z pewnością warte uwagi i kiedyś je sprawdzę. Mam wrażenie, że seria pozostaje w cieniu na rynku shooter’ów dostępnych na PS2 i ciężko o rzeczową dyskusje na temat tych tytułów w polskiej sieci.

Mam nadzieję, że miło mnie kiedyś ta seria zaskoczy, bo po części zawiodłem się na takich klasykach jak „Black” czy „Killzone”.

[Draco]

Właśnie to trochę dziwne że Timesplitters jest zapominany, ponieważ kolejne części tej serii były oceniane bardzo wysoko (9 lub 10 w skali 1-10) przez najpoważniejsze pisma rynku gier konsolowych. Timesplitters było zawsze uważane za grę która pokazuje na co stać PS2 w trybie multiplayer. Gry z tej serii jako nie liczne pozwalały na budowanie własnych rozległych poziomów na których mogło rozgrywać mecze do 16 graczy. Potężny multiplayer był zawsze równoważony świetnym trybem fabularnym który wspiął się na wyżyny w 3 odsłonie serii. Szczerze polecam wszystkim spróbować tą grę i zacząć właśnie od ostatniej części czyli Future Perfect. Warto poznać ten nieco zapomniany tytuł.

[Mr.Q]

Ja o istnieniu serii dowiedziałem się z... profilu Draco. W tabelce ''Aktualnie gram'', wymienione było Timesplitters. Skopiowałem tytuł i oglądając gameplamye zapoznałem się z podstawowymi informacjami serii. Zapisałem sobie ją w kolejce tytułów do ogrania, ale podobnie tak jak Kraszu, odkładam ją i odkładam.

[Kratos]

Ostatnio miałem trochę do czynienia z serią, więc mogę kilkoma spostrzeżeniami się podzielić. "Trójka" zwana także Future Perfect jest rzeczywiście chyba najbardziej przystępna dla gracza. Z całej trylogii ją jako jedyną ukończyłem i najwięcej czasu przy niej spędziłem. "Jedynka" i "dwójka" to wydaje mi się trochę wyższy poziom trudności, obie czekają u mnie na wciąż lepsze czasy.

Wracając do Future Perfect to z pewnością pierwsza liga, jeżeli chodzi o FPS-y na PS2. Nie powiem, że najlepsza ze strzelanek, bo kilka tytułów, jeżeli chodzi o ten gatunek mam jeszcze do ogrania. Gra poraża swoim rozbudowaniem i ogromem. Poziomy, za pomocą sprytnego fortelu w postaci podróży w czasie, są niezwykle zróżnicowane. Gra toczy się mniej więcej na przestrzeni kilku wieków, poczynając od lat 20. XX wieku, a na roku 24xx roku skończywszy. Już ten sam fakt dał twórcom gry spore pole do popisu i to pole wykorzystali. Mamy do czynienia z całą gamą przeciwników - od ludzi, zombie, duchów (te levele potrafią przyprawić co bardziej wrażliwego gracza o gęsią skórkę) aż po mutanty czy roboty. Z taką paletą oponentów nie spotkałem się jeszcze w żadnej grze. Co do inteligencji to podzieliłbym ją na 2 części. O ile wszelkie istoty nie-ludzie stawiają nam twardy opór, kryją się, kombinują, a niektóre denerwują (np. znikające na chwilę mutanty) o tyle ludzie odznaczają się dosyć małą troską o swoje życie. Paradoksalnie w pojedynkę człowiek jest bardziej groźny niż gdy uderza w grupie. Gdy naciera na nas grupa ludzi wystarczy skryć się gdzieś za rogiem w bezpiecznym miejscu i masz pewność, że chwilę jeden po drugim gęsiego zaczną podbiegać do ciebie dokładnie w miejsce, gdzie masz już ustawiony celownik. Oszczędność czasu i naboi.

Gra bardzo umiejętnie łączy elementy groteski i humoru (główny bohater Cortez momentami pojawiający się w kilku sztukach) z mrocznymi elementami (tych zdecydowanie mniej). Lokacje są ciekawe, arsenał broni również bardzo starannie dobrany. Grałem, jak zazwyczaj, na normalu i wydaje mi się, że było ciut za łatwo. Mówię to w porównaniu do takich tuzów gatunku jak "Black" czy "Killzone". Checkpointów jest cała masa, niemal po każdej większej akcji, a zazwyczaj i po tych mniejszych. Przejście głównego wątku, które mi zajęło nieco ponad 10 godzin pokazuje na statystykach, że mamy zaliczone dokładnie 20% gry. Już samo to świadczy o rozbudowaniu gry. Oprócz tego są wspomniane tryby multiplayer, w które nie grałem, ale po zerknięciu widzę, że nie mają czego się wstydzić. Są też wyzwania (mam zamiar się za nie dopiero wziąć) czy tryb kooperacji (z tym niestety nie dałem rady się zapoznać, a może być ciekawie).

[PaultheGreat]

O istnieniu tej serii dowiedziałem się dzięki uprzejmości Draco. Pamiętam, że jakiś czas temu zastanawiałem się nad wyborem jakiegoś shootera (wahałem się pomiędzy "Blackiem" i "Killzone"), a to właśnie Draco polecił mi zapoznanie się z serią "Timesplitters", zarekomendował to dla mnie jako swego rodzaju odpoczynek od realiów drugiej wojny światowej. Wtedy też w typowy dla siebie sposób skopiowałem tytuł gry i obejrzałem gameplay w serwisie YouTube. I na tym też skończyła się moja przygoda z tym tytułem, nie wiedzieć akurat dlaczego. Po ograniu "Star Wars: Battlefront II" w trybie splitscreen postanowiłem, że w przyszłości spróbuję ograć jakiś tytuł przeznaczony do kooperacji. W tym momencie przypomniałem sobie o tym tytule i po raz kolejny obejrzałem gameplay na YT. Z tego co udało mi się zaobserwować, pozycja ta charakteryzuje się lajtową mechaniką rozgrywki i swoistą przystępnością. Nie mniej jednak póki co zakwalifikowałem go jako tytuł do ogrania w dalszej przyszłości.

[ZeberkoPL]

Co tu dużo pisać gra w swoim gatunku który nazwijmy "Groteskowy futurystyczny multiplayer" niema sobie równych ( na myśli mam część 3 )mnogość wyboru postać z co bardziej ześwirowanych robi swoje a jest ich 150 (cześć tylko zmiana stroju) .Każda charakteryzuje się innymi statystykami innym kształtem ciała i wzrostem , co wpływa na rozgrywkę i kierowanie postacią.Wspomnianych przez Kartosa "chalange mode" trzeba właśnie ukończyć dla zwiększenia zasobów grywalnych postaci.Tryb ten jak już nazwa mówi nie należy do najprostszych i potrafi napsuć dużo krwi.
Ogólnie ujmując gra rozwija skrzydła dopiero w trybie multi gdzie możemy pochwalić się swoimi rekordami , postaciami .Gdzie możemy pobawić się w tworzenie mapek , konfiguracje broni dla danego poziomu. Walka na same cegłówki czy kije bejsbolowe czemu nie.
Oczywiście polecam wszystkim zapoznanie się z grą choćby w singlu , dobra odskocznia od II wojny światowej a dopasione sterowanie z myślą o grze na padzie też robi swoje .Być może kiedyś nastanie taki dzień że spotkamy się na xkailinku

czy tryb kooperacji (z tym niestety nie dałem rady się zapoznać, a może być ciekawie).

Jak pewnie zauważyłeś w każdej misji mamy towarzysza z tamtego okresu czy dwóch kortezów gdzie przykładowo jeden zabawia duch a drugi chroni go przed zombi.Po ukończeniu każdej misji w cop. dostajemy dodatkowy puchar