Gry jako źródło nauki

[Kratos]

Pokażmy, że gry to nie tylko czyste zło i trening dla przyszłych zamachowców, a także źródło jakiejkolwiek wiedzy. Jakie znacie gry edukacyjne? Czego was nauczyły gry czy czego ogólnie można się z nich dowiedzieć?

Ja zacznę od niemal oczywistej zalety gier, czyli podszlifowania języka. Zdecydowana większość gier występuje w obcych dla nas językach, a gry łączą tym samym przyjemne z pożytecznym np. w sytuacji, kiedy jesteśmy zawzięci, żeby śledzić każde słowo z fabuły. Poza tym część gier nie doczekuje się premiery nawet w języku angielskim i siłą rzeczy, jeżeli chcemy coś rozumieć z gry musimy przysiąść ze słownikiem języka japońskiego na kolanach. Oczywiście nie każdy tak robi, ale ci, którym na grze naprawdę zależy.

Seria "God of War" może nie jest najlepszym przykładem gry uczącej czegoś, ale daje przedsmak i jakiś ogólny pogląd na mitologię grecką. Znane są też przypadki, że potrafi zaciekawić gracza tym akurat tematem i "zmusza" do dalszego szperania i drążenia tematu.

[PaultheGreat]

Gry wideo mogą być znakomitym źródłem wiedzy historycznej. Wszelkiej maści gry strategiczne, strzelanki lub symulatory mogą w mniejszym, bądź większym stopniu zahaczać o pewne zagadnienia związane z historią. Świetnym przykładem są gry strategiczne szwedzkiego studia "Paradox Interactive" z seriami "Europa Universalis" i "Hearts of Iron" na czele. Pamiętam, że grając w pierwszą część "Hearts of Iron" dowiedziałem się wielu przydatnych rzeczy związanych z drugą wojną światową (nazwiska, daty, wydarzenia historyczne, państwa należące do Aliantów lub Osi etc.). Z pozoru zwykły shooter jakim jest "Call of Duty" może dostarczyć nam cennych informacji - chyba każdy szanujący się gracz zna datę 6 czerwca 1944.

Jeżeli chodzi o naukę języka angielskiego to nauczyłem się wielu przydatnych słówek podczas gry w "Grand Theft Auto: San Andreas" - pamiętam, że w podstawówce miałem kartkówkę z ubrań i to właśnie "GTA: San Andreas" mnie ich nauczyło.

[ashin]

Ćwiczenie pamięci chociażby. Są gry które zakładają zapamiętywanie różnych segmentów i dopasowywanie ich, bądź odwzorowywanie. Tak samo chociażby gra zręcznościowa Prince of Persia, wymagała mistrzowskiego opanowania na pamięć poziomów.
Logiczne myślenie, chociażby do dziś pamiętam zagadkę z GoW. Gdzie należało obrócić katapultę, na obrotowej części podłogi, tak by móc wystrzelić nią w drzwi. Wydaje się być logiczne, ale nie zawsze od razu zauważamy najprostsze rozwiązania. Tak samo gry logiczne, które zachęcają nas do czytania, bądź kombinowania z przedmiotami które możemy łączyć.
Tak samo prosta sprawa strony świata. Utrwaliły mi je mapy w grach komputerowych, tak samo łatwiej mi było zaznać się z mapami i oswoić dzięki używaniu ich w grach do orientacji w terenie. ;]

[Samyeu]

Myślę, że nawet gry typu PES, FIFA, NBA itp przybliżają nas do światka danego sportu. Poznajemy nowe taktyki (trikasy ), w końcu zapamiętujemy składy klubów xDDD

Ale może coś poważniejszego... Może gry z serii Civilization - gra chronologicznie historią pozwala nam odkrywać nowe nauki, budowle itd. A w samej grze jest wielka Civilopedia czyli opis właśnie od groma poszczególnych dziedzin wraz z latami odkryć i wynalazcami.

Uważam również, że wszelakie symulatory klocek.by.klocek. też utrwalają naszą wiedzę odnośnie np - Jak się kieruje pociągiem?!
Może nie nauczy nas jak rzeczywiście to jest, ale daje pewne podstawy.

[Sandinista]

Manhunt bardzo ładnie ilustruje jak na przykład komuś wydłubać oko kawałkiem szkła albo użyć foliowej torebki, nie tylko w celu poniesienia zakupów z Biedronki. Pokazuje jak przeżyć w dzisiejszym świecie, pełnym młodocianych gangsterów i blokersów.

Tak na poważnie, niewątpliwie gry, te "normalne", nie edukacyjne, mogą być motorem napędowym do pogłębienia pasji z innej dziedziny, która związana jest właśnie z danym tytułem. Ja na przykład po ograniu trzeciego Metala mocno wkręciłem się w okres zimnej wojny i zacząłem chłonąć wszelkie fakty i informacje z tego przedziału czasowego jak młody pelikan. I trwa to do dzisiaj. Jednak gry nie tylko mogą być katalizatorem w pogłębianiu wiedzy, ale także mogą poszerzać zainteresowania hmmm ujmę to manualne. Po zapowiedzi Heavy Rain i symbolu papierowego ptaszka Pajarito, liznąłem troszkę sztuki origami i zacząłem sam składać różnego typu figurki z kartki papieru. Naprawdę świetna sprawa. Jeśli do tego dodać walory lingwistyczne jak już wspomniano, które mogą, a właściwie z pewnością poszerzają przynajmniej zasób słówek danego języka (w przeważającej mierze angielskiego) to wyłania się bardzo pozytywny obraz dziecinnych gierek wideło, który może posłużyć do przedstawienia laikom, że nasze hobby nie jest takie złe. Także grajmy, ale przy tym poszerzajmy nasze horyzonty :)

[Draco]

Ach przypomina mi się nieśmiertelna zaleta gier wygłaszana we wszystkich mediach "Rozwija koordynację oko ręka" Nie wiem do czego to potrzebne poza graniem, ale jest powtarzane wszędzie. Gier edukacyjnych na PS2 jest jak na lekarstwo, prędzej można na siłę podciągać gry akcji znajdując w nich drobne walory edukacyjne.

BTW. Pajarito, świetna yerba

[PaultheGreat]

Tak na poważnie, niewątpliwie gry, te "normalne", nie edukacyjne, mogą być motorem napędowym do pogłębienia pasji z innej dziedziny, która związana jest właśnie z danym tytułem.

Zgadzam się całkowicie z tym zdaniem. Sam dość często po obejrzeniu jakiegoś filmu lub zagraniu w grę i po zobaczeniu ciekawego motywu chętnie czytam informacje z tym związane. W zasadzie to częściej po obejrzeniu filmu zamierzam ogrywać gry powiązane tematyką z owym filmem. Przykładem może być mój, jak to określam, "nagły przypływ zainteresowania" II wojną światową po obejrzeniu filmu "Wróg u bram" i ograniu gry "Call of Duty 2: Big Red One". Pamiętam, że tematyką II wojny światowej zainteresowałem się bardziej po ograniu "Hearts of Iron" na PC - przykład potwierdzający tezę Sandinisty.

[Yohokaru]

Osobiście gry traktuję jako drugie źródło nauki, głównie języków, ale nie tylko. Już od małego dzieciaka siedząc przy Pegazusie łapałem podstawowe słówka, których znaczenie odkrywałem od razu, albo jakiś czas później. Przykłady mógłbym wymieniać godzinami. Dzięki przygodom Kratosa bardzo zainteresowałem się mitologią grecką, a po dzień dzisiejszy antyk jest moim ulubionym okresem rozwoju kultury człowieka. Przechodząc pierwsze Gran Turismo liznąłem trochę rosyjskiego, a w grę grałem przy okazji nauki tego języka w szkole podstawowej, także z pewnością do czegoś się przydało. Historia? Proszę bardzo, przechodząc obydwie części Medal of Honor napalałem się na IIWŚ i darmowe wyżynanie Niemiaszków. Nie pominę też faktu, że obecnie zwracam przy grze ogromną uwagę na jej warstwę fabularną, a gra nie posiadająca możliwości włączenia angielskich napisów w celu przyswojenia słówek, dostaje na starcie reprymendę dla producentów.

[Szymon]

Przechodząc pierwsze Gran Turismo liznąłem trochę rosyjskiego

W jaki sposób? Mógłbyś to rozwinąć?



__________________
Tapnięte z iPhone 3GS

[Yohokaru]

W jaki sposób? Mógłbyś to rozwinąć?

Cóż, gdzieś o tym wspominałem, ale przechodziłem grę po rosyjsku, tak samo jak Drivera 2 swego czasu. Powód? Gra kupiona na giełdzie/bazarze/whatever else była w takiej wersji językowej. Z grą się uporałem, ale nośnik odmówił posłuszeństwa dawno temu, a ja w końcu ograłem obie GT na PS1 już po angielsku