[Remake z NeoGeo]The Last Blade 1 i 2

[ashin]

System Neo Geo, oraz firma odpowiadająca za gry na niego, mianowicie SNK to skarbnica jeżeli chodzi o bijatyki 2D. Stworzyła masę świetnych tytułów które przeszły do historii gier komputerowych. Wymienić tutaj mogę serię Real Bout, Fata Fury, World Heroes i omawana przeze mnie seria The Last Blade. Jest to typowy przedstawiciel tego typu gier z konsoli SNK. Kombinacje są wyprowadzane jak w znanym wszystkim graczom Street Fighter, jednak są pewne cechy które ją wyróżniają. Jest to na pewno tytuł, który warto ograć. Tak więc rozpocznijmy naszą przygodę z tą grą.



Oprawa wizualna. Nie spodziewajmy się fajerwerków. Obie gry to remake z konsoli starszej generacji. Mocno widoczne są tutaj piksele, ale wszystko cieszy oko, a lokacje mimo, że płaskie to są wykonane przepięknie i mają pełno detali. Są wykonywane z pomysłem, a gra utrzymana w klimatach japońskich spełnia swoje zadanie. Będziemy walczyć w różnorodnych lokacjach, od parad cyrkowych, miastach czy przy drogach wiejskich. Podczas wschodów i zachodów słońca. Paleta barw jest bardzo ładna i cieszy oko. Wspominałem o postaciach? Są one bardzo barwne, wykonane z pomysłem. Obie części są bardzo podobne więc nie ma sensu rozpisywać się osobno o grafice i pozostałych aspektach gry.



Dźwięki jak i muzyka jest dobrana przepięknie. Epickie utwory, odpowiednie dźwięki broni i odgłosy bohaterów. W tych czasach nie było mowy o rozwiniętych dialogach między postaciami w tego typu grach. Tak więc tutaj także zobaczymy conajwyżej krótkie wstawki głosowe.


po lewej główny protagonista części pierwszej.

Rozgrywka to główny aspekt tego typu gier. W tej za atak odpowiadają 3 klawisze. Dwa za ataki bronią i jeden za kopnięcie. Dodatkowo mamy możliwość kontrowania ataków, oraz dzięki kombinacji dwóch klawiszy możemy wykonać chwyt. I to koniec, serie tworzymy samodzielnie wyprowadzając krótkie ataki bronią i łącząc je z specjalnymi atakami, który jak już wspominałem wykonujemy w standardowy sposób. Kombinacje dół przód, przód dół + klawisz ataku. Dostępne mamy również kilka ataków specjalnych, które marnują pasek energii special. Dodajmy jeszcze, że każda postać ma dwa ‘tryby’ gry, Power i Speer, które różnią się nieznacznie między sobą specjalnymi atakami, oraz szybkością i siłą. To wszystko jeśli chodzi o rozgrywkę. Wydaje się prymitywne? Wcale takie nie jest, mimo prostoty swojej rozgrywki ta gra ma wiele do odkrycia i na pewno zapewni wiele godzin miłej zabawy. Przynajmniej mi zapewniła.


i znów ta sama postać co na screenie powyżej w części drugiej. Rozwinął się i stał się super sajanem ;]

Pisałem o samej mechanice gry, jednak nie wspomniałem za dużo o klimacie gry. Jest to bijatyka osadzona w średniowiecznej Japonii. Jednak jest to zakrzywiona rzeczywistość. Mamy tutaj doczynienia z magią. Postacie są uzbrojone w różnego rodzaju średniowieczny oręż, niektórzy walczą własnymi kończynami(jakkolwiek to brzmi), które wystrzeliwują salwy ognia, bądź wykonane z kamienia rażą potężnymi ciosami. Jak wspominałem bohaterowie są charakterystyczni. Mamy tutaj chińskiego mistrza kung fu z pomniejszym, powiększym i złowieszczym wachlarzem, małą dziewczynkę przyzywającą demony, wielkiego osiłka z kamienną ręką czy starca walczącego wędką i szczurami. Zaciekawieni? Ano jest czym



Bijatyki SNK to złota era bijatyk 2D. Stworzyli oni w czasach swojej świetności wiele tego typu tytułów, które były naprawdę wspaniałe. Warto w nie zagrać, szczególnie że udostępniono nam remake’i na naszą kochaną konsolę PS2. Oczywiście możemy także użyć różnego rodzaju emulatorów, a tego typu gry nie potrzebują niesamowicie silnego sprzętu. Co oczywiście jeszcze bardziej zachęca do zapoznania się z tytułem. Gra w trybie Arcade jest dość trudna, pamiętajmy, że docelowo była to gra z automatów, więc wyciągacz pieniędzy mimo wszystko warto ją ukończyć.



Jak wspominałem na PS2 wyszła wersja 2w1. Obie części gry są praktycznie identyczne jeżeli chodzi o mechanikę. Różnią się niektórymi postaciami oraz zestawem ataków specjalnych, warto ograć obie części


a tu mała ciekawostka. Samuraj przedstawiony na obrazku to mężczyzna, należy bodaj do istniejącej historycznie organizacji Shinsengumi. Ukrywa swoją płeć. Taka Joanna D'arc Japonii

ilustracja z wszystkimi atakami specjalnymi poszczególnych postaci:
http://www.neogeoforlife.com/images/phot...1x1176.jpg

Jak zawsze zachęcam do komentarzy i dyskusji o grze.

[Yohokaru]

Idea tworzenia tego typu remaków na PS2 jest o tyle dobra, że przy bijatykach 2D nie patrzy się na grafikę tylko na samą miodność. Ja dopisuję kolejny tytuł do listy "wybrańców", a dla Ciebie brawa, za kolejny w tym tygodniu (!) świetny tekst. Swoją drogą przypomniałeś mi czasy, gdy zajmowałem się emulacją GBA. Moją ulubioną grą na ten system pozostaje Street Fighter Zero 3(jakoś tak), gdzie mechanika rozgrywki chyba za bardzo się nie różniła, a bawiłem się przy grze godzinami.

[ashin]

Ja osobiście nie jestem wielkim fanem SF. Jest to dobra gra i stworzyła podwaliny dla wspaniałych tytułów. Polecam Ci ogranie tego tytułu, Real Bout Fatal Fury, Garou Mark of the Wolves i Samurai Shadown 4. I to by było na tyle z ważniejszych tytułów tego typu moim zdaniem, można wymienić jeszcze King of Fighters, ale na PS2 powstała część tej bijatyki z ładną grafiką. Może przy chwili czasu wszystkie gry wymienione opiszę, ale na pewno warto każdą ograć bo są one prawdziwą klasyką.
Jeśli interesuje Cie emulacja tych tytułów to Winkawaks(emulator może odtwarzać gry z NeoGeo, CPS1 i CPS2), oraz NeoRagex ponieważ pierwszy wypisany emulator wszystkich gier z Neo Geo nie łapie