Niebezpieczne gry

[Outsider]

Ja jak grałem w WWE Smackdown vs Raw to chciałem to kopiować... Bójki w szkole, ciągle u derekcji... W sumie to bardzo dobrze. Zapisałem się na Karate i Kickboxing i siłownie regularnie odwiedzam ;p.

[Samyeu]

No mój błąd z tym motorem. Jednak nadal, nie ma namniejszego powodu by kogoś zabijać z wyjątkiem zemsty czy coś, to już zależy od psychiki. Outsider no jak na serio się laliście i ty chciałeś wrestling to powodzenia. W wrestlingu trzeba zgrania dwóch "aktorów"

[Kratos]

Ja jeżeli już coś to gry traktowałem i dalej w mniejszym stopniu traktuję jako sposób odreagowania. Nigdy nawet do głowy mi nie przyszło, żeby po partyjce w Tekkena wyzwać kogoś na ring czy przywiązać sobie łańcuchy do nadgarstków i ruszyć z nimi robić rozpierduchę na mieście. Wszystko leży w psychice i rodzice powinni, szczególnie te mniejsze dzieci, możliwie jak najczęściej kontrolować, sprawdzać w co grają czy rozmawiać o tym.

[ashin]

Znowu odgrzeje stary temat, ale jest moim zdaniem dość ciekawy.
W wielu odpowiedziach użytkowników widać stereotypy, a bo to MMO to zło i grasz to już przepadłeś, a to to a to sramto. Prawda jest taka gra wciąga i poświęcamy w nią wiele czasu. Wyobraźcie sobie teraz tak, układacie jakąś figurkę z zapałek, żmudna wielogodzinna praca, ktoś przychodzi i niszczy to jednym ruchem ręki. Potrafi sfrustrować co? Grając przykładowo w grę mmo, ja grałem na ten przykład w wow'a, w postać wkładamy wiele czasu i serca i gdyby ktoś zniszczył tą pracę, wkurzyłbym się niemiłosiernie. Jednak to czy człowiek będzie tzw nolifem czy nie to kwestia psychiki. Przykłady ataków na rodziców, przez tibię, czy wow'a to rozdmuchane przykłady. Bo tak samo byli ludzie którzy grając np w Rome Total War odwodnili się, czy akcje w wykonaniu graczy w CS'a. Margines istnieje, ludzie mają różne zaburzenia psychiczne, jedni są bardziej odporni na nie, inni mniej.
Podstawowe pytanie jakie powinno nasuwać się, to dlaczego tak się dzieje. Uciekanie w wirtualny świat i zapominanie o rzeczywistym gdzieś leży powód. Co nie tak jest z tym dzieckiem? Biją go? Nie umie nawiązać kontaktów? Czy nie umie walczyć i próbować osiągnąć sukcesów, przecież łatwiej zdobyć nie wiem miecz +11111tys niż powiedzmy poradzić sobie z ciężkim sprawdzianem.
Do gier trzeba mieć podejście i nie są one dla każdego. Jeżeli widzimy, że ktoś zaczyna tracić nad tym kontrole, należy go odciągnąć od tego, bo staje się nałogowcem i to jest złe. Bardzo podobała mi się wypowiedź jednego użytkownika, nie ma niebezpiecznych gier. To prawda, są ludzie którzy je odbierają. Ja grałem w manhunta, mając lat 13, czy zabiłem kogoś? Mając lat 10 grałem w GTA, ukradłem samochód? Ale zdarzają się takie wypadki, to najprostsze wytłumaczenie 'bo zobaczyłem w grze', ale gdzie byli rodzice którzy powinni widzieć, jak wielki wpływ ma na dziecko wirtualny świat. Potem jest płacz i lament, bo tak jest łatwiej.

[Zielon]

Ja też nie mam takich "napadów". W GTA zagrałem mając 7-8 lat i do głowy mi nie przyszło by kogoś tłuc albo samochody zabierać.

[Majan]

W życiu nie sądziłem że ktoś po assassins creed mógłby być niebezpieczny <lol>
ja po tej grze prędzej chciałem po ścianach biegać niż sztyletować ludzi w uliczkach

[Draco]

Niebezpieczeństwo gier zależy przede wszystkim od tego jak gracz postrzega granicę pomiędzy dobrem, a złem. Granica ta nie jest ustalana przez gry lecz przez wychowanie gracza. Samo oznaczenie wiekowe dla gier również jest bardzo płynne i w moim odczuciu można je bardziej porównać do skali 1-10 niż realnego wieku dostępności dla gracza. Jedni będą grali w CoD w wieku 14 lat i nic im nie będzie, ani nie będą stanowili zagrożenia dla otoczenia inni natomiast w wieku 30 lat potraktują grę w CoD jako ćwiczenia teoretyczne przed atakiem.