29-01-2017, 21:47
Przyznaję, odpuściłem sobie PlayStation 3 i parę lat później zdecydowałem się na zakup Xboksa 360, żeby po paru miesiącach i tak się go pozbyć.
Potem była Vita i parę świetnych gier, ale zapomniałem o Gravity Rush. Na szczęście dzięki polskiemu oddziałowi PlayStation mogłem nadrobić zaległości dzięki ograniu Gravity Rush Remastered.
Oprawa wideo jest bajeczna, a wybranie wyższej rozdzielczości w ogóle nie szkodzi produkcji i dodatkowo wygląda to lepiej niż w pierwowzorze. Autorzy przy produkcji gry brali pod uwagę głównie oświetlenie i barwne kolory, które na PlayStation 4 są świetne, a zmian w silniku graficznym nie ma zbyt wiele. Nawet długie dystansy są w porządku, choć boli mnie to, że większość lokacji z daleka nie jest widoczna.
Miasto, główna bohaterka, jej pomocnicy i przeciwnicy są świetnie odwzorowani, co tylko podkreśla artyzm Japońskich grafików. Pewnie, potwory, z którymi walczymy – Navi mogłyby być bardziej różnorodne i nie trudno zauważyć, że nawet mieszkańcy miasta są pieczołowicie dopieszczeni. Zazwyczaj większość graczy wzdycha do prerenderowanych przerywników podczas rozgrywki, ale w Gravity Rush wyglądają inaczej. Przypominają komiks, a statyczne ujęcia i bąbelki, w których są kwestie bohaterów wypadają równie świetnie, a nawet lepiej od tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni od lat.
Początkowo miałem problemy z kontrolowaniem bohaterki, ale po paru misjach się wdrożyłem i nie miałem żadnych. Zawsze możemy grać, jak w każdą grę akcji, ale najlepiej korzystać z manipulacji grawitacją. Wtedy ciosy są mocniejsze i szybciej się przemieszczamy, a Kat przylega do powierzchni, na której stoi. Przynajmniej do momentu, w którym moc przestaje działać, aż pasek na nowo się zapełni. Na początku miałem wrażenie, że będą problemy z powodu unikalnego (wg mnie) pomysłu na rozgrywkę i DualShock 4 nie poradzi sobie z grą, ale wszystko jest na swoim miejscu i nie ma problemów podczas rozgrywki. Uniki i „jeżdżenie” na nogach są intuicyjnie dobrane do kombinacji przycisków, a czujniki ruchu w kontrolerze również są przydatne, możemy nimi sterować w momencie, gdy bohaterka lata po lokacji.
Hekesville na pewno nie wygląda jak metropolie dostępne w wielu innych produkcjach. Jednak dzięki rozmownym mieszkańcom i resztą otoczenia miasto wygląda na tętniące życiem. Nie ma tu zbyt wielu miejsc do odwiedzania, a każda z części miasta ma swój własny klimat dzięki odpowiedniemu doborowi stylizacji, muzyki i wdzięku. Takie połączenie sprawia, że jest na czym zawiesić oko, a wykonywanie misji pobocznych i wyzwań staje się przyjemniejsze. Poza tym każda z części zawiera różowe klejnoty pozwalające na ulepszanie mocy Kat. Dodatkowe misje sprawiają, że rośnie popularność bohaterki, a zadania z głównej osi fabularnej są interesujące. Większość sprowadza się do używania nadprzyrodzonych mocy i walki z Navi, ale po ich ukończeniu widzimy, jak rodzina odnajduje się na nowo, odnajdujemy starych przyjaciół, rozbrajamy bomby i wiele innych.
Od czasu do czasu zyskujemy dostęp do innego wymiaru, w nim możemy wykorzystać pełnię możliwości Kat i zdobyć nowe umiejętności (ataki specjalne), a cała zawartość z DLC jest od razu dostępna w wersji na PlayStation 4. Poziom trudności nie rośnie w zastraszającym tempie i każdy powinien sobie poradzić z produkcją, nawet niezbyt rozbudowany tryb walki jest satysfakcjonujący, ponieważ walczymy z przeciwnikami i na niektórych trzeba znaleźć sposób, zanim się ich pozbędziemy.
Podsumowanie
Nie miałem przyjemności grać w pierwowzór na PlayStation Vita, ale odsłona na PlayStation 4 wygląda obłędnie, a wydanie remastera tylko pomogło oprawie wizualnej. Nawet kontrola nad bohaterką jest dobrze przygotowana, biorąc pod uwagę niecodzienny tryb walki i poruszania się po lokacjach. Szkoda, że gra nie jest dłuższa, a dodatki w postaci nowych wyzwań pozwolą wam się cieszyć grą, dopóki nie pojawi się sequel.
Potem była Vita i parę świetnych gier, ale zapomniałem o Gravity Rush. Na szczęście dzięki polskiemu oddziałowi PlayStation mogłem nadrobić zaległości dzięki ograniu Gravity Rush Remastered.
Oprawa wideo jest bajeczna, a wybranie wyższej rozdzielczości w ogóle nie szkodzi produkcji i dodatkowo wygląda to lepiej niż w pierwowzorze. Autorzy przy produkcji gry brali pod uwagę głównie oświetlenie i barwne kolory, które na PlayStation 4 są świetne, a zmian w silniku graficznym nie ma zbyt wiele. Nawet długie dystansy są w porządku, choć boli mnie to, że większość lokacji z daleka nie jest widoczna.
Miasto, główna bohaterka, jej pomocnicy i przeciwnicy są świetnie odwzorowani, co tylko podkreśla artyzm Japońskich grafików. Pewnie, potwory, z którymi walczymy – Navi mogłyby być bardziej różnorodne i nie trudno zauważyć, że nawet mieszkańcy miasta są pieczołowicie dopieszczeni. Zazwyczaj większość graczy wzdycha do prerenderowanych przerywników podczas rozgrywki, ale w Gravity Rush wyglądają inaczej. Przypominają komiks, a statyczne ujęcia i bąbelki, w których są kwestie bohaterów wypadają równie świetnie, a nawet lepiej od tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni od lat.
Początkowo miałem problemy z kontrolowaniem bohaterki, ale po paru misjach się wdrożyłem i nie miałem żadnych. Zawsze możemy grać, jak w każdą grę akcji, ale najlepiej korzystać z manipulacji grawitacją. Wtedy ciosy są mocniejsze i szybciej się przemieszczamy, a Kat przylega do powierzchni, na której stoi. Przynajmniej do momentu, w którym moc przestaje działać, aż pasek na nowo się zapełni. Na początku miałem wrażenie, że będą problemy z powodu unikalnego (wg mnie) pomysłu na rozgrywkę i DualShock 4 nie poradzi sobie z grą, ale wszystko jest na swoim miejscu i nie ma problemów podczas rozgrywki. Uniki i „jeżdżenie” na nogach są intuicyjnie dobrane do kombinacji przycisków, a czujniki ruchu w kontrolerze również są przydatne, możemy nimi sterować w momencie, gdy bohaterka lata po lokacji.
Hekesville na pewno nie wygląda jak metropolie dostępne w wielu innych produkcjach. Jednak dzięki rozmownym mieszkańcom i resztą otoczenia miasto wygląda na tętniące życiem. Nie ma tu zbyt wielu miejsc do odwiedzania, a każda z części miasta ma swój własny klimat dzięki odpowiedniemu doborowi stylizacji, muzyki i wdzięku. Takie połączenie sprawia, że jest na czym zawiesić oko, a wykonywanie misji pobocznych i wyzwań staje się przyjemniejsze. Poza tym każda z części zawiera różowe klejnoty pozwalające na ulepszanie mocy Kat. Dodatkowe misje sprawiają, że rośnie popularność bohaterki, a zadania z głównej osi fabularnej są interesujące. Większość sprowadza się do używania nadprzyrodzonych mocy i walki z Navi, ale po ich ukończeniu widzimy, jak rodzina odnajduje się na nowo, odnajdujemy starych przyjaciół, rozbrajamy bomby i wiele innych.
Od czasu do czasu zyskujemy dostęp do innego wymiaru, w nim możemy wykorzystać pełnię możliwości Kat i zdobyć nowe umiejętności (ataki specjalne), a cała zawartość z DLC jest od razu dostępna w wersji na PlayStation 4. Poziom trudności nie rośnie w zastraszającym tempie i każdy powinien sobie poradzić z produkcją, nawet niezbyt rozbudowany tryb walki jest satysfakcjonujący, ponieważ walczymy z przeciwnikami i na niektórych trzeba znaleźć sposób, zanim się ich pozbędziemy.
Podsumowanie
Nie miałem przyjemności grać w pierwowzór na PlayStation Vita, ale odsłona na PlayStation 4 wygląda obłędnie, a wydanie remastera tylko pomogło oprawie wizualnej. Nawet kontrola nad bohaterką jest dobrze przygotowana, biorąc pod uwagę niecodzienny tryb walki i poruszania się po lokacjach. Szkoda, że gra nie jest dłuższa, a dodatki w postaci nowych wyzwań pozwolą wam się cieszyć grą, dopóki nie pojawi się sequel.
![[Obrazek: 18126.png]](https://card.exophase.com/2/0/18126.png)
![[Obrazek: spaidi1987.png]](http://card.psnprofiles.com/1/spaidi1987.png)
Niestety, nie przypadła mi do gustu, ogólnie coraz gorzej u mnie z tolerancją azjatyckich gier. Niby zabawa z grawitacją przyjemna, ładne przerywniki niczym z kart mangi, ale... za mało. Plansze jakieś takie minimalistyczne, kopniaki bohaterka wywija, ale sama walka też nudnawa. Nie hejtuje, do zabawy jednak nie wrócę 