Baldur’s Gate Dark Alliance 2

[ashin]

Na kompie bardzo lubię grać w cRPG. Ograłem różne tytuły i wielokrotnie do nich wracałem, sprawdzając różne kombinacje i drogi rozwoju. Nie dziwi więc fakt, że zainteresowała mnie scena gier cRPG na konsole. Większość z nich to produkcje japońskie, które niespecjalnie mnie w danym momencie jarały. Ich specyficzne podejście do gry, oraz mnogość odniesień do kultury japońskiej po prostu mnie męczyły. W końcu PS2 to konsola japońska i większość gier mimo wszystko tworzy się w kraju kwitnącej wiśni. Niezmiernie więc ucieszyłem się słysząc o grze w świecie DnD na moją ukochaną konsole. Mimo niechęci jaką darzę papierkowy system, to w grach sprawdzał się idealnie. Jako świadectwo można przedstawić tutaj grę Baldur’s Gate na PC, czy Icewind Dale. Tak więc ochoczo zabrałem się do czytania. Okazało się, że nie ma większych powiązań między pierwszą, a drugą częścią więc zabrałem się za dwójkę. Czy gra spełniła moje oczekiwania?



Zacznę od grafiki. Przedstawia się ładnie, jest kolorowo i czuć klimat magicznej krainy Forgotten Realms. Już pierwsze lokacje urzekają, a wykonanie czarów i potworów jest cudowne. Mimo, że konsola się starzeje, wiele rozwiązań i mnogość barw na telewizorze tuszuje wiele niedoskonałości systemu Playstation 2. Kolejnym plusem jest wykonanie naszych postaci. Są wyjątkowe, mimo że ja jako zatwardziały fan klasycznych RPG ubolewam nad brakiem możliwości samodzielnego ich tworzenia, to jakoś przełknąłem tę ‘wadę’. Przekonało mnie także, to iż każda postać ma swoje cele dla których wyruszył w podróż. Jednak odbiegamy od tematu. Wracając do grafiki, lokacje są zróżnicowane. Zwiedzimy miasta, lasy, jaskinie i różne inne miejsca. Nie odbiegają one od klimatu. Wszystko przedstawia się na wysokim poziomie.



Podkład muzyczny pasuje do gry, mamy tutaj odpowiednio dobrane ambienty. Jedne wzbudzają poczucie niepewności, inne dają chwilę na wytchnienie, a kolejne zaś wzruszają i zachęcają do walki. Rozmowy z NPC są dubbingowane. Ich głosy są podstawione w sposób poprawny i jest to duży atut gry. Muzyka zawsze, mimo że czasem niezauważalnie miota naszymi uczuciami w grze i jest jej ważnym elementem. Sam czasem nie zauważałem, że leci w tle a grając bez niej czułem się nie swojo. Tak więc jest to kolejny element budujący magiczny klimat.



Fabuła w grze być może nie jest ambitna, ale potrafi wciągnąć. Jest jakiś zły pan którego musimy utłuc, jednak to wystarczy by pochłonąć nas i przytrzymać przy grze. Ważniejszym aspektem fabularnym według mnie, są aspekty fabularne naszej postaci. Za przykład posłuży mi tutaj nekromanta. Stracił on pamięć. Zna tylko swoje imię i część czarów. Naszym zadaniem podczas podróży będzie odkrycie prawdy o naszej postaci. Oczywiście każda z nich ma swoje cele, mniej lub bardziej ambitne.



Postacie jak już wspominałem są dość ciekawe. Każda z nich to wielka indywidualność i to jest dla mnie najważniejsze w tego typu grach. Niektóre połączenia są dość groteskowe, jak krasnolud łotrzyk. Jednak to dodaje smaczku grze. Postaci jest pięć plus dwie ukryte do odblokowania. Dwie dodatkowe postacie, to znane fanom tego świata persony. Jeden to Drizzt, mroczny elf łowca, postać którą zna każdy fan papierkowych RPG, jak i można było go spotkać chociażby w Baldur’s Gate na kompie. Druga to Artemis, skrytobójca i rywal Drizzta. Przejdźmy dalej. Pięć podstawowych postaci to: Człowiek Barbarzyńca, Krasnolud Łotrzyk, Mroczny Elf(Drow nie wiem dlaczego niektórzy rozdzielają Drowy i Mroczne Elfy w DnD to jedna rasa z tego co wiem), Człowiek Kleryk i Księżycowy Elf Nekromanta. Każdą z tych postaci gra się inaczej i nie jest to żart! Posiadają one wiernie odwzorowane z pierwowzoru zdolności. Grając chociażby nekromantą, fani serii BG z kompa zobaczą magiczne pociski, ogniste strzały, czy przyzywanie szkieletów. Jest to opisane i przełożone na mechanikę znaną z papierkowej wersji Dungeons and Dragons. Więc jest to ciekawy smaczek.



Rozgrywka, niestety nie przedstawia się tak różowo. Nazywanie tej gry cRPG’iem to mocna przesada. Mimo, że jest tutaj wiele mechanizmów wiernie odwzorowywujących pierwowzór, to jest typowa gra akcji. Elementy RPG tutaj występują, zdobywamy poziomy, wykonujemy questy i zbieramy ekwipunek. Jednak sama rozgrywka to czysta akcja i walka, jeżeli już spotkamy zagadki to są one bardzo proste. Tak więc, jeżeli poszukujemy ambitniejszej rozgrywki powinniśmy zakupić sobie piec i sprawić porządną grę cRPG. Jednak, jeżeli lubimy rozwijanie postaci, levelowanie i gry akcji to ta gra będzie dla nas idealną pozycją. Ponieważ wiele możliwości RPG jest tutaj jak najbardziej zgrabnie zaimplementowanych.



Ważnym elementem gry jest tryb Multi. Gramy na jednej konsoli bez podzielonego ekranu. Wybieramy 2 postacie i rozpoczynamy naszą przygodę. Tutaj gra pokazuje wszystkie swoje zalety i smaczki. Możemy kombinować z różnym ustawieniem drużyny. Możemy wspierać się nawzajem i leczyć. Oczywiście emocje towarzyszące temu są wielkie i ja osobiście wtedy bawiłem się świetnie. Jeżeli macie brata/siostrę/dziewczynę/kumpla, bądź rodziców lubiących grać to musicie mieć tą grę! Zabawa w coopie jest wspaniała.



Podsumowując. Mam mieszane uczucia, z jednej strony jest to świetna gra akcji, mająca dużo elementów RPG. Z drugiej strony, nie jest to gra której oczekiwałem. Odrzucając rozdmuchane ideały jakie przyświecały mi uruchamiając tą grę, jest to świetna produkcja. Warto się z nią zapoznać, jednak nie oczekujmy tutaj fajerwerków fabularnych, a intensywnej rozgrywki!

[DarcusoPL]

Jezusu, jako wieloletni fan zapomnianych krain nie miałem styczności z wersjami na konsole bo po prostu się tym nie interesowałem... Teraz, po przeczytaniu tej recenzji spróbuję zaliczyć Baldura na PS2

[Ged]

Grałem we wszystkie części Baldura i niestety Dark Alliance to tylko przeciętny hack&slash który nie dorasta starszej rodzinie na PC

[ashin]

Nie stworzysz porządnego cRPG'a z systemem sterowania i rzutem jak w starych cRPG z kompa, które imo oddawały moim zdaniem najlepiej klimat papierkowych RPG. Sterowanie byłoby toporne, niestety, ale na konsolach królują i królowały raczej japońskie cRPG. Konsoloe nowszej generacji nieco pod tym kątem zmienili nieco podejście. DA jest raczej ciekawostką i fajnie, że wiernie oddali system DnD, czary spotyka są żywcem wzięte z systemu i z tego co wiem w czasie rzeczywistym są wykonywane rzuty w systemie D20

[Ged]

W sumie na PC ostatnia gra wzorowana na D&D wyszła w 2006 - Neverwinter NIghts 2

[DarcusoPL]

Ged... Wszystko co ma znak zapomnianych krain jest na podstawie D&D, niedawno zresztą twórca D&D stworzył z jakimś studiem Amalur'a a przedtem wyszło jeszcze kilka gier więc Neverwinter Nights 2 nie jest ostatnim tytułem

[Draco]

Forgotten Realms to tylko jeden ze światów D&D. Ostatnią grą opierającą się na mechanice D&D jest Dungeons & Dragons: Daggerdale wydana na PC i Xbox Live 25.05.2011r. Natomiast ostatnią gra na systemie D&D jednak nie rozgrywającą się w świecie Forgotten Realms była Dungeons & Dragons Tactics na PSP rozgrywająca się w świecie Grayhawk (tym samym co Świątynia Pierwotnego Zła). Ged miał poniekąd racje ponieważ ostatnią dużą produkcją na PC w systemie D&D było właśnie Neverwinter Nights 2 z 2006 roku.

[ashin]

A MMO Dungeons and Dragons nie dzieje się w świecie FR? Nie pamiętam z którego roku jest ta gra, ale nie jest chyba stara

[DarcusoPL]

Jedno wiemy na pewno: Powstaje i będzie powstawać masa gier, które chociażby w pewnym stopniu będą opierały się na systemie Dungeons & Dragons

[Ged]

Jednak w przeszłości powstawało ich dużo więcej (akurat jestem fanem wszelkiej maści RPG od dobrych kilku lat)